کاه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کاه به معنای ساقه و برگ خشک و کوبیده شده برخی گیاهان است.
عنوان یاد شده به مناسبت در باب‌های
طهارت،
صلات،
زکات و
تجارت به کار رفته است.
در کتب فقهی برای واژه کاه مواردی تطبیق شده است.
اگر خاک، آمیخته با چیزی همچون کاه باشد بنابر لزوم
استیعاب یعنی نهادن تمامی کف دست بر
خاک تیمم با آن نیست، هرچند مقدار صحیح گاه اندک باشد.
سجده بــر آنـچـه از زمــیـن می‌روید و بر حسب عادت، خوردنی و پوشیدنی به شمار نمی‌رود مانند کاه
جایز و صحیح است.
زمان پرداخت
زکات گندم و جو، هنگام جدا کردن آن دو از کاه است. در این هنگام، مامور دریافت
زکات می‌تواند
زکات را از
مالک گندم و
جو مطالبه کند.
اگر کسی زمینی بخرد و در آن
گندم یا جو بکارد، پولی که برای زمین داده، جزء مخارج حساب نمی‌شود، لیکن اگر
زراعت را بخرد، می‌تواند پول خرید آن را جزء مخارج حساب و از حاصل کم کند، اما باید قیمت کاهی را که از آن به دست آورده، از
پول خرید زراعت کسر نماید. به عنوان مثال اگر زراعتی را به پانصد هزار تومان بخرد و قیمت کاه به دست آمده از آن صد هزار تومان باشد، تنها چهارصد هزار تومان آن را می‌تواند جزء مخارج حساب کند.
کالاهایی که فروختن آنها به صورت بار متعارف است مانند کاه و هیزم نیاز به وزن کردن آنها نیست و داد و ستد آنها با مشاهده صحیح است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۷، ص۴۸.
