• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کاشح

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



منبع: کاشح


کاشح به معنای دشمن پنهان دارنده دشمنی خود است.
از آن به مناسبت در باب‌های زکات صدقات و وصیّت سخن گفته‌اند.



به کسی که کینه و دشمنی خود از دیگری را در درون دارد و آن را آشکار نمیکند کاشح گفته می‌شود. در برخی روایات آمده است: «برترین صدقه، صدقه دادن به ذی الرحم الکاشح است». مقصود از آن خویشی است که رابطه دوستی او با صاحب صدقه تیره میباشد و کینه او را به دل دارد.


در پرداخت زکات و دیگر صدقات دادن آن به نزدیکان و خویشان افضل است و افضل در میان خویشان، صدقه دادن به خویشاوندانی است که میان آنان و صدقه دهنده کدورت وجود دارد،
[۶] طباطبائی یزدی، سیدمحمدکاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۲۷۵.

چنان که وصیت به دادن مالی به چنین خویشانی مستحب است.
(۳)


۱. ابن اثیر، النهایة، واژه «کشح».    
۲. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، واژه «کشح».    
۳. طریحی، مجمع البحرین، واژه «کشح».    
۴. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۹، ص۴۱۱.    
۵. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۹، ص۴۱۱.    
۶. طباطبائی یزدی، سیدمحمدکاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۲۷۵.
۷. خوئی، سیدابوالقاسم، منهاج الصالحین، ج۲، ص۲۵۷.    
۸. مجلسی، محمدباقر، ملاذ الاخیار، ج۱۵، ص۱۸۷-۱۸۸.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۷،ص۴۲.


رده‌های این صفحه : زکات | صدقه | وصیت




جعبه ابزار