پیاز در مصر باستان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله به بررسی
آیه ۶۱
سوره بقره که در مورد
پیاز در عهد
مصر باستان بوده می‌پردازیم.
واذ قلتم یـموسی... فادع لنا ربک یخرج لنا مما تنـبت الارض من... و بصلها قال... اهبطوا مصرا فان لکم ما سالتم...
«و (نیز به خاطر بیاورید) زمانى را که گفتید: اى
موسی هرگز حاضر نیستیم به یک نوع
غذا اکتفا کنیم، از خداى خود بخواه که از آنچه از زمین مى‌روید، از سبزیجات
خیار،
سیر،
عدس، و
پیاز براى ما برویاند، موسى گفت: آیا غذاى پست‌تر انتخاب مى‌نمائید (اکنون که چنین است بکوشید از این بیابان) وارد شهرى شوید، زیرا هر چه خواستید در آنجا هست.
خداوند (مهر)
ذلت و نیاز بر پیشانى آنها زد و مجددا گرفتار
غضب پروردگار شدند، چرا که آنها نسبت به آیات الهى
کفر مى‌ورزیدند و پیامبران را به ناحق مى‌کشتند، اینها به خاطر آن بود که گناهکار و سرکش و متجاوز بودند».
(برداشت مزبور بر اساس این احتمال است که مقصود از «مصرا»، کشور مصر باشد.
).
به دنبال شرح مواهب فراوانی که
خداوند به
بنی اسرائیل ارزانی داشت در
آیه مورد بحث، چگونگی کفران و ناسپاسی آنها را در برابر این نعمت‌های بزرگ منعکس می‌کند و نشان می‌دهد که آنها چگونه مردم لجوجی بوده‌اند که شاید در تمام
تاریخ دیده نشده است، افرادی این همه مورد لطف خدا قرار گیرند ولی در مقابل تا این
حد ناسپاسی و
عصیان کنند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۲۴۷، برگرفته از مقاله «پیاز در مصر باستان».
