پوشش حوا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
استفاده
حوا (علیهاالسّلام) از برگ
درختان بهشتی، برای پوشاندن
عورت خویش، پس از تناول از درخت ممنوع از
آیات زیر استفاده می‌شود.
بعد از اینکه عیوب
آدم و
حوا نمایان شد آنها سعی کردند عیوب خود را با برگ درختان بهشتی بپوشانند.
«ویــادم اسکن انت وزوجک الجنة... ولا تقربا هـذه الشجرة... • فدلـهما بغرور فلما ذاقا الشجرة بدت لهما سوءتهما وطفقا یخصفان علیهما من ورق الجنة...؛
و‌ای آدم! تو و همسرت در بهشت ساکن شوید! و از هر جا که خواستید، بخورید اما به این
درخت نزدیک نشوید، که از
ستمکاران خواهید بود• و به این ترتیب، آنها را با
فریب (از مقامشان) فرودآورد. و هنگامی که از آن درخت چشیدند، اندامشان (عورتشان) بر آنها آشکار شد؛ و شروع کردند به قرار دادن برگهای (درختان) بهشتی بر خود، تا آن را بپوشانند. و پروردگارشان آنها را
ندا داد که: «آیا شما را از آن درخت
نهی نکردم؟! و نگفتم که
شیطان برای شما
دشمن آشکاری است؟».
" تدلیة" به معنای نزدیک کردن و رساندن است، هم چنان که" تدلی" به معنای نزدیکی و رهایی از قیود است، و گویا این معنا
استعاره از" دلوت الدلو انداختم دلو را" بوده باشد. "
غرور" به معنای اظهار خیرخواهی و نهان داشتن سوء قصدی است که در دل دارد. و" خصف" به معنای جمع کردن و منضم بهم نمودن است، و از همین جهت پاره دوز را" خاصف النعل" می‌گویند، چون پاره دوز پاره‌های
کفش را که از هم جدا شده جمع نموده و بهم منضم ساخته به صورت اولش در می‌آورد.
«فقلنا یــادم ان هـذا عدو لک ولزوجک... • ... هل ادلک علی شجرة الخلد... • فاکلا منها فبدت لهما سوءتهما وطفقا یخصفان علیهما من ورق الجنة...؛
پس گفتیم: ای آدم! این (
ابلیس)
دشمن تو و (دشمن) همسر توست! مبادا شما را از
بهشت بیرون کند؛ که به زحمت و رنج خواهی افتاد• ولی شیطان او را
وسوسه کرد و گفت: ای آدم! آیا می‌خواهی تو را به درخت زندگی جاوید، و ملکی بی زوال راهنمایی کنم؟• سرانجام هر دو از آن خوردند، (و
لباس بهشتیشان فرو ریخت،) و عورتشان آشکار گشت و برای پوشاندن خود، از برگهای (درختان) بهشتی جامه دوختند! (آری) آدم پروردگارش را نافرمانی کرد، و از
پاداش او محروم شد».
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حوا»
