این واژه در فارسی در بُعد جسمانی به معنای ناپاکی، چرک ، زباله ، سرگین و در بُعد روحی به معنای بدکاری ، تبهکاری ، گناه و هرگونه انحطاط اخلاقی آمده و با کلمه آلودگی مرادف است، جز آن‌که واژه پلیدی از کاربرد و تنوع بیشتری برخوردار‌است.
بیماری و پلیدی باطن ، زمینه ساز مردن در حالت کفر است. «واما الذین فی قلوبهم مرض فزادتهم رجسا الی رجسهم وماتوا وهم کـفرون»؛ و امّا آنها که در دلهایشان بیماری است، پلیدی بر پلیدیشان افزوده؛ و از دنیا رفتند در حالی که کافر بودند.
