پاداش استرجاع
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
این نوشتار در مورد
پاداش استرجاع است که
صابران مسترجع را دارای مقامی والا و مشمول
درود و
رحمت و برخوردار از
هدایت الهی می‌داند.
خداوند در ادامه
آیه ۱۵۳
بقره معیّت خویش با صابران را اعلام فرموده است: «إنَّ اللّهَ مَع الصّبِرین» و در آیه ۱۵۵
همین
سوره با مسکوت گذاشتن متعلّق «بَشِّرْ»
بشارت بزرگی به صابران داده است
و در آیه ۱۵۷،
صابران مسترجع را دارای مقامی والا و مشمول
درود و
رحمت و برخوردار از
هدایت الهی می‌داند: «اُولئِکَ عَلَیهِم
صَلَوتٌ مِن رَبِّهِم ورَحمَةٌ واُولئِکَ هُمُ المُهتَدون»
برخی مفسران، مقصود از «
صلوت» را
ثنا،
مدح و تعظیم، و «رَحمَةٌ» را
نعمتهای دنیایی و
آخرتی و «اهتدا» را هدایت و رسیدن به
ثواب و
بهشت می‌دانند.
برخی اهتدا را رسیدن به نعمتها و
سعادت دنیا و آخرت دانسته، تحقق آن را فقط در
سایه استرجاع عملی و قلبی میسر می‌دانند که در آن مرتبه، شخص خود را نزد خداوند حاضر می‌بیند.
بر پایه
روایتی از
امام صادق (علیه‌السلام) خداوند سه ویژگی صلوات،
رحمت و اهتدا را به مسترجعانِ صابر عطا کرده است که اگر یکی از آن‌ها به
فرشتگان داده می‌شد، به آن راضی می‌شدند.
بر اساس روایتی دیگر، مسترجعان،
اهل بهشت و در سایه نور اعظم الهی هستند
و هرگاه با یادکرد مصیبت گذشته استرجاع کنند، خداوند
گناهان پیشین آن‌ها را می‌بخشاید و ثواب زمان مصیبت را به آنان عطا می‌کند.
سیوطی نیز روایاتی به این مضمون نقل کرده‌است.
احکام القرآن، جصاص؛ البرهان فی تفسیر القرآن؛ تفسیر اطیب البیان؛ تفسیر روح البیان؛ تفسیر العیاشی؛ التفسیرالکبیر؛ تفسیر کنزالدقائق و بحرالغرائب؛ تفسیر نور الثقلین؛ جامع‌البیان عن تأویل آی‌القرآن؛ الجامع لاحکام القرآن، قرطبی؛ جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام؛ حاشیة محی‌الدین شیخ‌زاده علی تفسیر البیضاوی؛ الدرالمنثور فی‌التفسیر بالمأثور؛ روض‌الجنان و روح الجنان؛ الصحاح تاج اللغة و صحاح العربیه؛ الکافی؛ لغت‌نامه؛ مجمع‌البیان فی تفسیرالقرآن؛ مسکّن الفؤاد عند فقد الاحبة و الاولاد؛ مناقب آل‌ابی‌طالب؛ مواهب الرحمن فی تفسیر القرآن، سبزواری؛ المیزان فی تفسیر القرآن؛ النهایة فی غریب الحدیث والاثر.
دائرةالمعارف قرآن کریم برگرفته از مقاله اِسترجاع.
