• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وِقْر (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وِقْر: (فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا)
«وِقْر» (بر وزن فكر) به معناى بار سنگين است، و نيز به معناى سنگينى گوش آمده است و «وَقْر» (بر وزن جبر) به معناى سنگينى است كه در گوش پديد مى‌آيد.



(فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا) (و به آن ابرها كه بار سنگينى از باران را با خود حمل مى‌كنند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه وقر - به كسره واو و سكون قاف- به معناى سنگينى بار در پشت و يا شكم است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. ذاریات/سوره۵۱، آیه۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۸۰.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۵۱۲.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۳۱۷.    
۵. ذاریات/سوره۵۱، آیه۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۰.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۴۶.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۶۴.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۹۲.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۳۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «وِقْر»، ص۶۱۶.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره ذاریات | لغات قرآن




جعبه ابزار