• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وَهّاج (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: وهج (مفردات‌قرآن).


وَهّاج: (سِراجاً وَهَّاجاً)
«وَهّاج» از مادّه‌ «وَهَج» (بر وزن كرج) به معناى نور و حرارتى است كه از آتش صادر مى‌شود بنابراين، ذكر اين وصف براى اين چراغ پر فروغ آسمانى اشاره‌اى به دو نعمت بزرگ است كه خمير مايه همه مواهب مادى اين جهان است: «نور» و«حرارت».
در «لسان العرب» در معناى اين لغت مى‌گويد: حرارت آفتاب و آتش از فاصله دور است.



(وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا) (و چراغى روشن و حرارت بخش آفريديم!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه وهاج به معناى چيزى است كه نور و حرارت شديدى داشته باشد، و منظور از چراغ وهاج خورشید است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. نبا/سوره۷۸، آیه۱۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۸۵.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۳۵.    
۴. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۲، ص۴۰۱.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۳۸.    
۶. نبا/سوره۷۸، آیه۱۳.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۶۳.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۶۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۲۳۰.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۴۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «وَهَّاج»، ص۶۱۸.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره نبأ | لغات قرآن




جعبه ابزار