وَسْی (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَسْی (به فتح واو) از
واژگان نهج‌البلاغه به معنای مواسات و مشاركت است. سه مورد از این مادّه در
نهج‌البلاغه آمده است.
وَسْیمواسات در
لغت به معنای
مساعدت، دستگیری، همیاری،
تعاون، برابر داشتن، غمخواری، یاریگری، مددکاری،
مشارکت و
سهیم ساختن در مال آمده است.
مواردی که در
نهج‌البلاغه استفاده شدند به شرح ذیل می‌باشند.
امام علی (علیه‌السلام) درباره خودش فرموده:
«وَلَقَدْ وَاسَيْتُهُ بِنَفْسي في الْمَوَاطِنِ الَّتي تَنْكُصُ فيهَا الاَْبْطالُ وَتَتَأَخَّرُ الاَْقْدامُ، نَجْدَةً أَكْرَمَني اللهُ بِها.»«شریک کردم خودم را با آن حضرت در جاهائی که پهلوانان قدم به عقب می‌نهند و قدم‌ها از آن جاها عقب می‌مانند، این به واسطه شجاعتی بود که
خدا به من عطا فرموده است.»
(شرح‌های خطبه:
)
به عموزاده‌اش كه اموال را دزديد و به
مکّه رفت مى‌نويسد:
«فَإِنّي كُنْتُ أَشْرَكْتُكَ في أَمانَتي، وَجَعَلْتُكَ شِعاري وَبِطانَتي، وَلَمْ يَكُنْ مِنْ أَهْلي رَجُلٌ أَوْثَقَ مِنْكَ في نَفَسي، لِمُواساتي وَمُوازَرَتِي وَأَداءِ الاَْمانَةِ إِلَيَّ.»«من تو را
شریک در امانتم (
حکومت و زمامدارى) قرار دادم، و تو را صاحب اسرار خود ساختم من از ميان
خاندان و خويشاوندانم مطمئن‌تر از تو نيافتم به خاطر
مواسات، يارى نمودن و اداى امانتى كه در تو سراغ داشتم.»
(شرح‌های نامه:
)
دو مورد از این مادّه در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وسی»، ج۲، ص۱۱۳۷.
