وَجیهاً (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَجیهاً:(وَ كانَ عِندَ اللَّهِ وَجيهًا) «وَجیهاً» به معنى «نيكورو و صاحب
قدر و جاه» است به همين مناسبت به بزرگ
قوم نيز اطلاق مى‌شود، جمع آن «وجهاء» و مؤنث آن «وجيهه» (
زن خوبرو و بامنزلت) مى‌باشد.
به موجب آيۀ مورد بحث،
موسی (علیه‌السلام) مورد اذيت و آزار موذيان
بنی اسرائیل قرار مى‌گرفت، در حالى كه از نسبت‌هاى ناروا مبرا و در پيشگاه
خدا آبرومند و بزرگ منزلت بود و به اين ترتيب، هرگاه كسى در پيشگاه خدا وجيه و صاحب
قدر و منزلت باشد خدا به
دفاع از او در برابر افراد موذى كه نسبت‌هاى ناروا به او مى‌دهند مى‌پردازد، تو
پاک باش و وجاهت خود را در پيشگاه خدا
حفظ كن، او نيز به موقع پاكى تو را آشكار مى‌سازد هرچند بدخواهان در متهم ساختن تو بكوشند.
به موردی از کاربرد «وَجیهاً» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(يا أَيُّها الَّذينَ آمَنوا لا تَكونوا كَالَّذينَ آذَوْا موسَى فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمّا قالوا وَ كانَ عِندَ اللَّهِ وَجيهًا) «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! همانند كسانى نباشيد كه موسى را آزار دادند؛ و خداوند او را از آن‌چه در
حق او گفتند مبرّا ساخت؛ و او نزد خداوند، آبرومند و گران‌قدر بود.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(وَ كانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجيهاً) يعنى او نزد خدا صاحب جاه و آبرو، و مقام و منزلت بود، و اين جمله علاوه بر اين‌كه به طور
اجمال مشتمل بر تبرئه موسى است، تبرئه را نيز تعليل مى‌كند، و بيان مى‌نمايد كه چرا خدا او را تبرئه كرده، و اين آيه و آيه بعدش نوعى اتصال به آيه قبل دارد، كه از ايذاى پيغمبر
نهی مى‌كرد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «وجیه»، ج۴، ص ۶۳۲.
