وهن (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَهْن (بر وزن فلس؛ به فتح واو و سکون هاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای
ضعف و ناتوانی است.
وَهْن به معنای ضعف و ناتوانی است.
راغب می‌گوید: وهن ضعف است در خلقت یا در اخلاق.
(فَما وَهَنُوا لِما اَصابَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ) (آنها هيچ گاه در برابر آنچه در راه
خدا به آنان مى‌رسيد، سست و ناتوان نشدند (و تن به تسليم ندادند))
ظاهرا مراد از آیه ضعف روحی است یعنی در مقابل بلائی که در راه خدا رسید روحیّه خود را نباختند.
ایضا در آیه
(وَ لا تَهِنُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ اَنْتُمُ الْاَعْلَوْنَ) (و سست نشويد! و غمگين نگرديد! و شما برتريد اگر
ایمان داشته باشيد!)
ولی در آیه
(رَبِّ اِنِّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّی)(پروردگارا! استخوانم سست شده.)
و
(وَ اِنَ اَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنْکَبُوتِ) (سست‌ترين خانه‌ها خانه
عنکبوت است.)
مراد ضعف خلقتی است.
(ذلِکُمْ وَ اَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ کَیْدِ الْکافِرِینَ) (سرنوشت مؤمنان و كافران، همان بود كه ديديد! و خداوند سست‌كننده نقشه‌هاى كافران است.)
مطلب آنست و خدا تضعیف کننده حیله کافران است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وهن»، ج۷، ص۲۵۶.
