وهج (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَهَج (به فتح واو و هاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای برفروخته شدن و حرارت دادن است.
این واژه فقط یک‌بار در
قرآن آمده است.
وَهَج (بر وزن فرس) به معنای برفروخته شدن و حرارت دادن است.
به موردی از
وَهَج که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ بَنَیْنا فَوْقَکُمْ سَبْعاً شِداداً • وَ جَعَلْنا سِراجاً وَهَّاجاً) «بالای شما
هفت آسمان محکم بنا کردیم و چراغی بسیار حرارت ده و نور افشان قرار دادیم.»
«وَهَجَتِ النّار و الشّمس: اتّقدت» وَهَّاج مبالغه است به معنای مشتعل با نور بزرگ، مراد از آن در آیه آفتاب است.
راغب گوید:
وهج حصول نور و حرارت است از
آتش و آن با
وهّاج بودن آفتاب کاملا درست است.
این لفظ فقط یک‌بار در
قرآن مجید آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وهج»، ج۷، ص۲۵۵.
