وهاب (مفردات‌قرآن)

وَهّاب‌ (به فتح واو و‌ هاء مشدده) از اسماء حسنی به معنای بسیار عطا کننده بوده و سه بار در قرآن مجید آمده است.

وَهّاب‌ از اسماء حسنی به معنای بسیار عطا کننده است.

(وَ هَبْ‌ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً اِنَّکَ اَنْتَ‌ الْوَهَّابُ‌) (از سوى خود، رحمتى بر ما ببخش، زيرا تو بخشنده‌اى!)

این واژه سه بار در قرآن مجید آمده است.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۵۵.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۸۴.
۳.	↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۸۲.
۴.	↑ آل عمران/سوره۳، آیه۸.
۵.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۰.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۲۹.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۳، ص۴۵.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۲۴۴.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۲۴۲.