وقذ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَقْذ (بر وزن فلس؛ به فتح واو و سکون قاف) از
واژگان قرآن کریم به معنای
ضرب شدید بوده و یکبار بیشتر در
قرآن نیامده است.
وَقْذ به معنای ضرب شدید است. در معنای آن اسقاط نیز گفته‌اند «وَقَذَهُ النّعاس: اسقطه» خواب او را ساقط کرد «شاة مَوْقُوذَةٌ» گوسفندی است که با چوب و غیره و زیر کتک مرده باشد و آن
میته است و
حرام.
(حُرِّمَتْ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةُ وَ الدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزِیرِ وَ ما اُهِلَّ لِغَیْرِ اللَّهِ بِهِ وَ الْمُنْخَنِقَةُ وَ الْمَوْقُوذَةُ) «از جمله محرّمات و میته حیوان خفه شده و حیوان با کتک مرده است که مردم
جاهلیت حلال می‌دانستند.» منخنقه حیوانی است خفه شده.
این کلمه یکبار بیشتر در قرآن نیامده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وقذ»، ج۷، ص۲۳۳.
