• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وغر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وَغَرُ (به فتح واو و غین) از واژگان نهج‌البلاغه به معنای حقد، عداوت و کینه است. از این مادّه یک مورد در نهج‌البلاغه آمده است.



وَغَرُبه معنای حقد، عداوت و کینه است.


موردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده‌ به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - خطبه ۲۳۱

درباره رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) فرمود: «فَصَدَعَ بَما أُمِرَ بِهِ، وَبَلَّغَ رِسالَةِ رَبِّهِ، فَلَمَّ اللهُ بِهِ الصَّدْعَ، وَرَتَقَ بِهِ الْفَتْقَ، وَأَلَّفَ بِهِ بَيْنَ ذَوي الاَْرْحامِ، بَعْدَ الْعَداوَةِ الْوَاغِرَةِ في الصُّدُورِ، والضَّغائِنِ الْقادِحَةِ في الْقُلوبِ.» «پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) براى انجام فرمان خداوند قیام كرد و رسالت هاى پروردگارش را ابلاغ نمود؛ به وسيله او شكاف‌هاى اجتماعى را پر كرد و فاصله‌ها را پيوستگى بخشيد و بين خويشاوندان يگانگى برقرار ساخت؛ بعد از آن‌كه آتش دشمنى در سينه‌ها و كينه‌هاى برافروخته در دل‌ها جايگزين شده بود.» (شرح‌های خطبه: )


از این مادّه یک مورد در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۵۰.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۵۱۲.    
۳. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۷۹۹.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۵۶۸.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۵۳.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۵۳، خطبه۲۳۱.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۵۳.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۰۱.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۰۲.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۸، ص۵۱۲.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۵، ص۱۱.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وغر»، ج۲، ص۱۱۵۰.    






جعبه ابزار