وعده و وعید (علوم قرآنی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وعده
خیر و وعده شرّ در
قرآن را وعده و وعید گویند.
وعده و وعید از اقسام
خبر است. «وعد» در
لغت به معنای وعده دادن برای انجام کاری در
زمان یا مکان مشخص در آینده است. وعده خیر را «وعد» و
تهدید و وعده شر را «وعید» می‌نامند.
بعضی معتقدند وعده
خیر یا شر را «وعد» می‌نامند، و اگر منظور فقط شرّ باشد، آن را «وعید» می‌گویند.
در
قرآن کریم نیز «وعد» هم برای خیر و هم برای
انذار از شرّ به کار رفته است؛ اما وعید، مختص انذار از شرّ و
عاقبت بد است.
۱. (وَعَدَ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَاَجْرٌ عَظِیمٌ)؛ «خدا کسانی را که
ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند به
آمرزش و پاداشی بزرگ وعده داده است»
؛
۲. (وَعَدَ الله الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْکُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا)؛ «خدا به مردان و
زنان دو چهره و
کافران آتش جهنم را وعده داده است در آن جاودانه‌اند».
(... کُلٌّ کَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِیدِ)؛ «همگی فرستادگان(ما) را به
دروغ گرفتند و(در نتیجه) تهدید(من)
واجب آمد».
(سَنُرِیهِمْ آیَاتِنَا فِی الْآفَاقِ وَفِی اَنفُسِهِمْ حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَهُمْ اَنَّهُ الْحَقُّ)؛ «به زودی نشانه‌های خود را در افقها(ی گوناگون) و در دلهایشان بدیشان خواهیم نمود تا برایشان روشن گردد که او خود
حق است».
مثال وعید: (... وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا اَیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبُونَ)؛ «و کسانی که
ستم کرده‌اند به زودی خواهند دانست به کدام بازگشتگاه برخواهند گشت».
فرهنگ‌نامه علوم قرآني، برگرفته از مقاله «وعده و وعید».
