• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وعاء (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وِعاء (به کسر واو) از واژگان قرآن کریم به معنای ظرف است.



وِعاءبه معنای ظرف است. این تسمیه از آن جهت است که مال در ظرف جمع و حفظ می‌شود. به سینه انسان گویند: «وِعَاء علمه و عقیدته» یعنی سینه‌اش ظرف دانش و عقیده اوست، جمع آن اوعیه است.


(فَبَدَاَ بِاَوْعِیَتِهِمْ‌ قَبْلَ‌ وِعاءِ اَخِیهِ‌ ثُمَّ اسْتَخْرَجَها مِنْ‌ وِعاءِ اَخِیهِ‌) «پیش از تفتیش ظرف برادرش شروع کرد به تفتیش ظروف آنها آنگاه ساقیه را از ظرف برادرش بیرون آورد.»


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۲۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۷۷.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۴۴.    
۴. یوسف/سوره۱۲، آیه۷۶.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۲۲۵.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۳۰۷.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۴۳۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۶۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وعاء»، ج۷، ص۲۲۸.    






جعبه ابزار