وَضْن (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَضْن (به فتح واو و سکون ضاد) از
واژگان نهجالبلاغه است «وضين» بندى كه پالان شتر را با آن از زير شكمش مىبندند مانند «حزام» براى زين اسب است، «قلق الوضين» كنايه از نااستوارى و به نعل و ميخ زدن است. از این مادّه دو مورد در
نهجالبلاغه آمده است.
وَضْنبه معنای بندى كه پالان
شتر را با آن از زير شكمش مىبندند.
مواردی که در
نهجالبلاغه استفاده شدهاند به شرح ذیل میباشند.
به آن شخص که گفت: چرا شما را با وجود
حق بودن از مقامتان کنار کردند فرمود:
«يا أَخا بَني أَسَد، إنَّكَ لَقَلِقُ الْوَضينِ، تُرْسِلُ في غَيْرِ سَدَد وَلَكَ بَعْدُ ذِمامَةُ الصِّهْرِ، وَحَقُّ الْمَسْأَلَةِ.»«اى
برادر اسدى! تو مردى مضطرب و دستپاچهاى، بى موقع پرسش مىكنى! امّا در عينحال احترام خويشاوندى و بستگى برقرار و حقّ پرسش محترم است.»
(شرحهای خطبه:
)
درباره
دنیا فرمود:
«فَما احْلَوْلَتْ لَكُمُ الدُّنْيا في لَذَّتِها وَلا تَمَكَّنْتُمْ مِنْ رَضاعِ أَخْلافِها إِلاّ مِنْ بَعْدِ ما صادَفْتُموها جائِلاً خِطامُها قَلِقاً وَضِينُها.»«تنها زمانى از
لذّت و شيرينى
دنیا بهره برديد و از
پستان آن
شیر نوشيديد كه افسارش رها و بند زير تنه جهازش نبسته بود.»
(شرحهای خطبه:
)
از این مادّه دو مورد در
نهجالبلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وضن»، ج۲، ص۱۱۴۳.