• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وضع خاص موضوع له عام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


وضع خاص موضوع له عام به تصور معنای جزئی و وضع لفظ برای معنای کلّی آن اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.


وضعی به لحاظ معنا، وضع خاص و موضوع له عام است که واضع، هنگام وضع، یک معنای جزئی را تصور نموده، سپس لفظ را برای کلی آن جزئی وضع می‌کند؛ برای مثال، وجود خارجی زید، و سپس لفظ زید را تصور نموده و آن را برای انسان وضع می‌کند. مشهور اصولیون ، چنین وضعی را محال می‌دانند.
[۱] مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۱، ص۳۶.    
[۲] خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۵۱.    
[۳] مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۲۱.    
[۴] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۱۰-۱۱.    
[۵] مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۲۸۸.    
[۶] محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۱، ص۳۵-۳۴.


۱. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۱، ص۳۶.    
۲. ↑ خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۵۱.    
۳. ↑ مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۲۱.    
۴. ↑ آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۱۰-۱۱.    
۵. ↑ مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۲۸۸.    
۶. ↑ محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۱، ص۳۵-۳۴.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۹۰۱، برگرفته از مقاله «وضع خاص موضوع له عام».    

رده‌های این صفحه : وضع خاص
جعبه ابزار