• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وضع شخصی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


وضع شخصی به تصور تفصیلی لفظ توسط واضع هنگام وضع اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.


واضع در هنگام وضع، ناچار از تصور لفظ و معنا است؛ از این رو «وضع»، به لحاظ چگونگی تصور لفظ دو صورت دارد: وضع نوعی و وضع شخصی.

وضع شخصی آن است که واضع، خود لفظ را بنفسه و به صورت تفصیلی تصور نموده و آن را برای معنایی قرار می‌دهد، مانند:زید، انسان و... که زید مثال برای وضع خاص و موضوع له خاص ، و انسان مثال برای وضع عام و موضوع له عام است.
[۱] اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۳۰.    
[۲] فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص۳۷۶.
[۳] دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۱۸۸.    
[۴] دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۲۱۳.
[۵] بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۹۴.    
[۶] تقریرات اصول، شهابی، محمود، ج۲، ص ۳۶.
[۷] محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۱، ص۵۳.    
[۸] اصطلاحات الاصول، مشکینی، علی، ص۲۸۹.    
[۹] شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۵۸.


۱. ↑ اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۳۰.    
۲. ↑ فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص۳۷۶.
۳. ↑ دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۱۸۸.    
۴. ↑ دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۲۱۳.
۵. ↑ بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۹۴.    
۶. ↑ تقریرات اصول، شهابی، محمود، ج۲، ص ۳۶.
۷. ↑ محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۱، ص۵۳.    
۸. ↑ اصطلاحات الاصول، مشکینی، علی، ص۲۸۹.    
۹. ↑ شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۵۸.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۹۰۱، برگرفته از مقاله «وضع شخصی».    


رده‌های این صفحه : مباحث الفاظ | وضع الفاظ
جعبه ابزار