وسق (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَسْق (به فتح واو و سکون سین) از
واژگان نهج‌البلاغه به معنای جمع کردن و «استيساق» به معنای جمع شدن است. یک مورد از این مادّه در
نهج‌البلاغه آمده است.
وُسْعبه معنای جمع کردن است.
موردی که در
نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.
در مقام
موعظه فرموده:
«أَيُّها النَّاسُ، إِنّي قَدْ بَثَثْتُ لَكُمُ الْمَواعِظَ الَّتي وَعَظَ بِها الاَْنْبِياءُ أُمَمَهُمْ، وَأَدَّيْتُ إِلَيْكُمْ ما أَدَّتِ الاَْوصِياءُ إِلَى مَنْ بَعْدَهُمْ، وَأَدَّبْتُكُمْ بِسَوْطي فَلَمْ تَسْتَقيموا، وَحَدَوْتُكُمْ بالزَّواجِرِ فَلَمْ تَسْتَوْسِقوا.» «اى مردم! من مواعظ و
پند و اندرزهايى را كه پيامبران براى امّتشان بازگو كرده بودند در ميان شما نشر دادم و وظيفه‌اى را كه اوصياى پيامبران نسبت به امّت آن‌ها بعد از مرگشان داشتند، در مورد شما به انجام رساندم، با تازيانه‌ام شما را ادب كردم، ولى به هيچ صراطى مستقيم نشديد و با نواهى پروردگار شما را به پيش راندم، ولى جمع نشديد.»
(شرح‌های حکمت:
)
یک مورد از این مادّه در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وسق»، ج۲، ص۱۱۳۵.
