وزن (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَزْن (به فتح واو و سکون زاء) از
واژگان نهج‌البلاغه به معنای سنجش و اندازه‌گیری است. نیز به معنای اعتبار و منزلت نيز آيد
«ليس لفلان وزن» يعنى قدر و منزلتى ندارد. مواردی از آن در
نهج‌البلاغه آمده است.
وَزَعبه معنای سنجش و اندازه‌گیری است. به معنای اعتبار و منزلت نیز آید.
بعضی از مورد که در
نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.
در خصوص رسیدگی به حساب خود فرموده است:
«عِبادَ اللهِ، زِنوا اَنْفُسَکُمْ مِنْ قَبْلِ اَنْ توزَنوا، وَحاسِبوها مِنْ قَبْلِ اَنْ تُحاسَبُوا.» «آيا بنى‌اميّه را دانستن حال من از عيب گرفتن بر من نهى نكرد، آيا جاهلان را سابقه حال من از تهمت زدن بر من باز نداشت.»
(شرح‌های خطبه:
)
درباره
شهادتین فرموده:
«شَهادَتَيْنِ تُصْعِدانِ الْقَوْلَ، وَتَرْفَعانِ الْعَمَلَ، لايَخِفُّ ميزانٌ تُوضَعانِ فيهِ، وَلا يَثْقُلُ ميزانٌ تُرْفَعانِ مِنُهُ.»«شهادتى كه سخن را بالا مى‌برد و
عمل را به پيش‌گاه
خدا به مرحله قبول مى‌رساند. شهادتى كه در هر ميزانى گذاشته شود سبک نمى‌گردد و از هر ميزانى برگرفته شود سنگين نخواهد بود.»
(شرح‌های خطبه:
)
مواردی از آن در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وزن»، ج۲، ص۱۱۳۳.
