• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وری (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وَرَی (به فتح واو و راء) از واژگان نهج‌البلاغه به معنای پوشیدن و مستور کردن است. مواردی از آن در نهج‌البلاغه آمده است.



وَرَیبه معنای پوشیدن و مستور کردن است.


بعضی از مورد که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - خطبه ۱۷۲

در رابطه با خداوند‌ تعالی فرموده: «الْحَمْدُ لله الَّذي لا تُوَاري عَنْهُ سَماءٌ سَماءً، وَلا أَرْضٌ أَرْضاً.» «ستايش ويژه خداوندى است كه هيچ آسمانى مانع آگاهى وى از آسمان ديگر و هيچ زمينى حايل بين او و سرزمين ديگرى نمى‌گردد.» (شرح‌های خطبه: )

۲.۲ - حکمت ۳۱۱

انس بن مالک از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) شنيده بود كه به طلحه و زبیر فرمود: شما در آينده با علی بن ابی‌طالب(علیه‌السلام) جنگ خواهيد كرد در حالی‌كه به او ظلم مى‌كنيد. امام در بصره به «انس بن مالک» فرمود: برو پيش طلحه و زبير و از آن‌چه از حضرت درباره آن‌ها شنيده‌اى به ياد آور، او رفت ولى چيزى نگفت و برگشت به امام گفت: من آن قول را فراموش كرده‌ام. حضرت در جواب او فرمود: «إِنْ كُنْتَ كاذِباً فَضَرَبَكَ اللهُ بِها بَيْضاءَ لامِعَةً لا تُوارِيها الْعِمامَةُ.»«اگر دروغ می‌گویی خداوند به علت آن دروغ سفیدی درخشانی (برص) به تو بدهد که عمامه آن را پنهان نکند.» (شرح‌های حکمت: )

۲.۳ - خطبه ۱۹۲

درباره شیطان فرموده: «فَأَصْبَحَ أَعْظَمَ فِی دِینِکُمْ حَرْجاً وَ أَوْرَی فِی دُنیاکُم قَدحاً مِنَ الّذینَ أَصبَحتُم لَهُم مُناصِبینَ وَ عَلَیهِم مُتَأَلّبینَ فَاجعَلُوا عَلَیهِ حَدّکُم وَ لَهُ جِدّکُم.»«بنابراين ابلیس بزرگترين مشكل براى دين‌تان و زيان‌بار ترين و آتش افروزترين فرد براى دنياى شماست (او خطرناک‌تر) از كسانى است كه دشمن سرسخت آنانيد و براى درهم شكستن‌شان كمر بسته‌ايد. آتش خشم خويش را در برابر او به كار اندازيد و ارتباط خود را با وى قطع كنيد.» (شرح‌های حکمت: )


مواردی از آن در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۳۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۶۶.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۳۴.    
۴. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۷۵۸.    
۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۳۸۰.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۰۲.    
۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۴۶، خطبه ۱۷۲.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۷۷.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۰۳.    
۱۰. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۰۳.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۴۸۴.    
۱۲. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۲۹.    
۱۳. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۳۰۴.    
۱۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۵۲.    
۱۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۲۸.    
۱۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۳۰، حکمت ۳۱۱.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۱۵.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۷۵.    
۱۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۷۵.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۴، ص۵۳۹.    
۲۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۳۹۹.    
۲۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۲۱۷.    
۲۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۵۲.    
۲۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۶۴.    
۲۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۸، خطبه ۱۹۲.    
۲۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۴۹.    
۲۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۱۸.    
۲۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۳۴.    
۲۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۳۷۰.    
۳۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۱، ص۲۹۰.    
۳۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۱۳۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وری»، ج۲، ص۱۱۳۱.    






جعبه ابزار