ورود فعلی

ورود فعلی
ورود فعلی، انتفای موضوع دلیل مورود به مجرّد فعلیت یافتن حکم دلیل وارد می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

ورود فعلی، از اقسام ورود یک جانبی بوده و به این معنا است که دلیل وارد، دربردارنده حکمی است که با به فعلیت رسیدن آن حکم، حکم دلیل مورود مرتفع می‌گردد، حتی اگر به دست مکلف نیز نرسد؛ برای مثال، هرگاه دلیلی از کتاب یا سنت بر حرمت آن چه در عقد معامله شرط شده، دلالت کند، این دلیل وقتی فعلیت پیدا کرد، بر دلیل دلالت کننده بر وجوب وفای به شرط وارد است، زیرا با فعلیت یافتن دلیل وارد، شرط مذکور، شرط مخالف با کتاب و سنت خواهد شد.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ صدر، محمد باقر، بحوث فی علم الاصول، ج۷، ص۵۱.

۳ - منبع