وحی مروی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
القای معنا بدون لفظ از جانب
خدا بر
قلب پیامبر ؛ حدیث قدسی یا وحی مروی گویند.
وحی مروی یا وحی
روایت شده یا حدیث قدسی، اندرزها و راهنمایی‌هایی است که
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به واسطه
جبرئیل (به صورت
وحی ،
الهام یا در
خواب یا القای در
ذهن ) دریافت و از قول
خداوند برای
صحابه نقل کرده است. عده‌ای این گونه وحی را با وحی قرآنی متفاوت دانسته و گفته‌اند وحی قرآنی از جهت لفظ و معنا، منسوب به خدا است؛ به خلاف
حدیث قدسی که معنای آن از خدا ولی الفاظ آن از
رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم است. از طرفی وحی قرآنی جنبه
اعجاز دارد؛ ولی حدیث قدسی جنبه اعجاز ندارد.
تهانوی می‌گوید:در فواید امیر حمیدالدین آمده است که
قرآن و حدیث قدسی شش فرق دارند:
۱. قرآن
معجزه است، و حدیث قدسی لازم نیست معجزه باشد؛
۲.
نماز بدون قرآن، نماز نیست؛ به خلاف حدیث قدسی؛
۳. منکر قرآن
کافر است؛ به خلاف حدیث قدسی؛
۴. در نزول قرآن، حضور جبرئیل لازم است؛
۵. لفظ قرآن از خدا است؛ ولی در حدیث قدسی لازم نیست لفظ از خدا باشد؛
۶. لمس قرآن بدون
طهارت جایز نیست؛ ولی این
حکم در حدیث قدسی
شرط نیست.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «وحی مروی».
