وبیل (مفردات‌قرآن)

وَبیل (به فتح واو) از واژگان قرآن کریم به معنای عذاب شدید است.
این واژه فقط یک‌بار در قرآن مجید ذکر شده است.

وَبیل به معنای عذاب شدید است.

به موردی از وَبیل که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(فَعَصی‌ فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَاَخَذْناهُ اَخْذاً وَبِیلًا)
«فرعون به رسول نافرمانی کرد او را مؤاخذه نمودیم، مؤاخذه سخت.»

این کلمه فقط یک‌بار در قرآن مجید ذکر شده است.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۷۸.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۵۲.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۴۹۰.
۴.	↑ مزمل/سوره۷۳، آیه۱۶.
۵.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۰۶.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۶۸.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۲.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۷۳.
۹.	↑ مزمل/سوره۷۳، آیه۱۶.