واق (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
واق: (وَلِيٍّ وَ لا واقٍ) «ولىّ» (سرپرست و حافظ) و
«واق» (نگهدارنده) گر چه از نظر معنا شبيه‌اند ولى اين تفاوت را دارند كه يكى جنبه اثباتى را بيان مى‌كند و ديگرى جنبه نفى را، يكى به معناى نصرت و يارى است و ديگرى به معناى دفاع و نگهدارى.
(وَكَذَلِكَ أَنزَلْنَاهُ حُكْمًا عَرَبِيًّا وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم بَعْدَ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللّهِ مِن وَلِيٍّ وَلاَ وَاقٍ) (همان‌گونه كه به پيامبران پيشين
کتاب آسمانی داديم. بر تو نيز اين
قرآن را بعنوان فرمان روشن و صريحى نازل كرديم؛ و اگر بعد از علم و دانشى كه به تو رسيده از هوس
هاى آنان پيروى كنى، در برابر خدا، نه سرپرستى خواهى داشت و نه نگهدارنده‌اى.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: معناى آيه چنين مى‌شود: هم چنان كه بر
اهل کتاب (
یهود و
نصاری)
كتاب نازل كرديم، بر تو نيز اين
قرآن را نازل كرديم، بزبان خودت، و در حالى كه مشتمل بر حكم الهى، و يا در حالى كه حاكم بين مردم است، و تو اگر
خواسته
هاى اهل كتاب را پيروى كنى، و مانند ايشان طمع بدارى كه بغير
قرآن آيت ديگرى بر تو نازل شود، و يا با ايشان مداهنه نموده، به پاره‌اى از احكام منسوخه و يا تحريف شده ايشان تمايل كنى، ما تو را به عقوبت مى‌گيريم، و در آن وقت است كه بغير خدا دادرسى نخواهى داشت و كسى تو را از عذاب خدا نجات نتواند داد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «واق»، ص۶۰۴.
