• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

واضع الفاظ

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


واضع اوّلیه الفاظ برای معانی در هر لغت را واضع الفاظ گویند.


بر اساس این دیدگاه که دلالت الفاظ بر معانی، ذاتی نیست، بلکه اعتباری و وضعی است، این پرسش پیش می‌آید که واضع اولی در هر لغتی چه کسی است.

در این جا دو دیدگاه عمده و کلی وجود دارد:
الهی بودن واضع: برخی از اصولی‌ها همانند مرحوم «محقق نائینی» معتقدند واضع الفاظ، خدای تعالی است؛
بشری بودن واضع: مشهور اصولیون، بشر را واضع الفاظ می‌دانند

قول مشهور نیز دو گونه است:
أ) واضع اولیه در هر لغتی فرد خاصی است، چنان‌که واضع لغت عرب «یعرب بن قحطان» است؛ ب) فرد یا گروه خاصی واضع الفاظ نیست، بلکه واضع اولیه، همه افراد بشر نخستین بوده‌اند.
[۱] محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۱، ص۳۳.    
[۲] اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۲۰-۱۹.    
[۳] شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۲۷.
[۴] بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۸۴-۸۳.    
[۵] فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص۳۲۷.
[۶] کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۴۲.


۱. ↑ محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۱، ص۳۳.    
۲. ↑ اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۲۰-۱۹.    
۳. ↑ شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۲۷.
۴. ↑ بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۸۴-۸۳.    
۵. ↑ فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص۳۲۷.
۶. ↑ کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۴۲.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۷۹، برگرفته از مقاله «واضع الفاظ».    




جعبه ابزار