واجب کفائی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
واجب قابل
اسقاط به سبب
امتثال سایر
مکلّفان را واجب کفایی گویند.
واجب کفایی، مقابل
واجب عینی، عملی است که بر تمام
مکلفان، به طور مساوی
واجب می‌باشد، اما با انجام برخی از مکلفان،
تکلیف از دیگران برداشته می‌شود.
در واجب‌های کفایی، مقصود و مطلوب
مولا به جا آوردن
عمل است که این مقصود با انجام یک نفر هم تأمین می‌شود و اگر هیچ یک از مکلفان تکلیف را انجام ندهند، همه آن‌ها
عقاب خواهند شد، مانند:
دفن میت، یا
جواب سلام.
در این‌که آیا در واجب کفایی همه مکلفان مورد
خطاب هستند یا بعضی از آنان، اختلاف است؛ برخی معتقدند
قوام وجوب، به
منع از
ترک است، از این رو ممکن نیست عملی بر همه مکلفان
واجب شود و سپس
جایز باشد که بعضی آن را ترک کنند. در پاسخ به این اشکال گفته‌اند:
مخاطب در واجب کفایی، بعضی از مکلفان می‌باشند، که به نظر برخی، بعض نامعین است (یکی از مکلفان که معین نیست) و به نظر برخی دیگر، این بعض، در نزد
خداوند معین است هر چند در نزد ما نامشخص می‌باشد.
در برابر این دیدگاه، گروهی هم چون «مرحوم مظفر» اعتقاد دارند مورد خطاب در حقیقت همه مکلفان هستند نه بعضی از آن‌ها.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوين توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامي، برگرفته از مقاله «واجب کفایی».
