وَ لْنَحْمِلْ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَ لْنَحْمِلْ: (وَ لْنَحْمِلْ خَطاياكُمْ) «وَ لْنَحْمِلْ» فعل امر است و براى بعضى از مفسران ايرادى توليد كرده كه مگر مى‌شود انسان به خودش امر كند؟ و سپس، پاسخ گفته‌اند: اين امر، در حكم قضيه شرطيه است، يعنى:
«انْ اتَّبَعْتُمُونَا حَمَلْنَا خَطاياكُمْ» ولى به عقيده ما هيچ مانعى ندارد كه انسان به خود امر كند و آمر و مأمور در اينجا يك شخص است، اما به دو اعتبار (دقت كنيد).
(وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ وَمَا هُم بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُم مِّن شَيْءٍ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ) (و
کافران به
مؤمنان گفتند: شما از راه ما پيروى كنيد، و اگر گناهى داشته باشد ما گناهانتان را بر عهده مى‌گيريم. آنان هرگز چيزى از گناهان اينها را بر عهده نخواهند گرفت؛ آنان به يقين دروغگو هستند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كفار به اين مؤمنين گفتند: اگر راه ما را پيروى كنيد خطاهايتان را گردن مى‌گيريم.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «وَ لْنَحْمِلْ»، ص۶۱۶.
