• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

هُزْء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: هُزْء (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: هُزْء (مفردات‌قرآن)، استهزا.


هُزْء (به ضم‌ هاء و سکون زاء) و هُزُو (به ضم‌هاء و زاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای مسخره کردن است.
یک مورد از اين مادّه در نهج‌البلاغه آمده است.


هُزْء:
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۹۵.    
به معنای مسخره کردن است.
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۴۱.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۷۷.    


موردی که در «نهج‌البلاغه» به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - حکمت ۲۱۸

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره قراء قرآن فرموده است: «وَمَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فَماتَ فَدَخَلَ النّارَ فَهُوَ مِمَّنْ كانَ يَتَّخِذُ آياتِ اللهِ هُزُواً.»
[۴] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص، حکمت ۲۱۸.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۰۳، حکمت ۲۲۸.    
[۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۰۳، حکمت ۲۲۸.    
«هر که قرآن خواند و بعد از مردن داخل آتش شد، او از کسانی است که آیات خدا را به مسخره گرفته است.»
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۸۷.    
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۰۵.    
(شرح‌های حکمت:
[۹] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۰۶.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۳، ص۷۴۴.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۲۹۷.    
[۱۲] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۵۲.    
)

یک مورد از اين ماده در نهج‌البلاغه آمده است.

۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۹۵.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۴۱.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۷۷.    
۴. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص، حکمت ۲۱۸.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۰۳، حکمت ۲۲۸.    
۶. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۰۳، حکمت ۲۲۸.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۸۷.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۰۵.    
۹. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۰۶.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۳، ص۷۴۴.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۲۹۷.    
۱۲. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۵۲.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «هزء»، ج۲، ص۱۰۹۵.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 218 نهج البلاغه
جعبه ابزار