هَشْم (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هَشْم (به فتح هاء و سکون شین) از
واژگان نهج البلاغه به معنای
شکستن چیز نرمی است.
هَشيم (به فتح هاء و کسر شین) به معنای خرد شده و شكسته
علف خشک و
چوب می‌باشد.
مواردی از اين مادّه در
نهج‌البلاغه آمده است.
هَشْم:
به معنای شکستن چیز نرمی است.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
درباره تشويق مردم به
جنگ فرموده:
«وَاللهِ إِنَّ امْرَأً يُمَكِّنُ عَدُوَّهُ مِنْ نَفْسِهِ يَعْرُقُ لَحْمَه، وَيَهْشِمُ عَظْمَهُ.» «به خدا قسم آن کس که به
دشمن خویش امکان می‌دهد گوشت خود را می‌خورد که در استخوان چیزی نماید و
استخوان خویش را می‌شکند.»
(شرح‌های خطبه:
)
در رابطه با یک
فتنه آينده فرموده:
«كَأَنّي أَنْظُرُ إِلَى فاسِقِهِمْ وَقَدْ صَحِبَ الْمُنكَرَ فَأَلِفَهُ، وَبَسىءَ بِهِ وَوافَقَهُ، حَتَّى شابَتْ عَلَيْهِ مَفارِقُهُ، وَصُبِغَتْ بِهِ خَلائِقُهُ، ثُمَّ أَقْبَلَ مُزْبِداً كَالتَّيّارِ لا يُبالي ما غَرَّقَ، أَوْ كَوَقْعِ النّارِ في الْهَشيمِ لا يَحْفِلُ ما حَرَّقَ.» «گویا نگاه می‌کنم به طاغی آن‌ها که رو کرده
کف بر
دهان، مانند دریائی که باک ندارد چه
چیز را غرق کرد و یا مانند افتادن
آتش در علف‌های خشکیده که اعتنا ندارد چه چیز را سوزاند.»
(شرح‌های خطبه:
)
مواردی از اين ماده در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «هشم»، ج۲، ص۱۰۹۷.
