هند بنت عتبه قرشی اموی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هند بنت عتبه قرشی اموی، از زنان صاحب‌نفوذ
قریش و مادر
معاویة بن ابوسفیان بود که در
جنگ احد جنازه
حمزه سیدالشهدا را
مثله کرد. هند در روز
فتح مکه اسلام آورد و پیامبر از خونش گذشت. او سرانجام در
سال ۱۴ هجری قمری درگذشت.
هند دختر
عتبة بن
ربیعة بن
عبدشمس بن
عبدمناف، قرشیِ اموی، از زنان قریش و صاحب نظر و رای و رئیس قوم خود بود.
فاکه بن مغیره مخزومی با او
ازدواج کرد، ولی پس از چندی کشته شد. آن‌گاه
حفص بن مغیره مخزومی با او ازدواج کرد و با مرگش،
ابوسفیان بن حرب با او ازدواج کرد و
معاویه را به دنیا آورد.
اشعار زیبایی می‌سرود و بیشترین شهرتش به جهت مرثیه‌هایی است که پیش از مسلمان شدن، در رثای مشرکان کشته شده در
بدر سروده است.
وی با همسرش ابوسفیان در
جنگ اُحُد حضور یافت و مشرکان را به نبرد با مسلمانان ترغیب می‌کرد.
چون
حمزه در آن نبرد به شهادت رسید، هند او را
مثله کرد و پاره‌ای از جگرش را به دندان کشید، لیکن آن را ناخوش دید و بیرون‌انداخت. دلیل این خصومت آن بود که حمزه پدر و برادرش را در
جنگ بدر کشته بود. هند همراه دیگر زنان، کشتگان مسلمان را نیز مُثله کرد، بینی و گوش‌هایشان را بریده، از آنها گردنبند و خلخال ساختند.
وی از کسانی بود که
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) خونشان را هدر دانست و در روز
فتح مکه دستور قتل او را داد اما هند با دیگر زنان نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) آمد و اعلام
اسلام خویش کرد و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) از آنها
بیعت گرفت. او در خانه بتی داشت و چون اسلام آورد، به سوی آن رفت و در حالی که با تیشه‌ای بر آن می‌کوفت، می‌گفت: تو مایه گمراهی ما بودی.
در
جنگ یرموک حاضر شد و مسلمانان را به جنگ با رومیان ترغیب می‌کرد.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۱۳۰.
