• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سور سبع طوال

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



هفت سوره طولانی قرآن را سُوَر سبع طِوال گویند.



دانشمندان علوم قرآنی بر اساس حدیثی از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم که فرموده است:«به جای تورات ، سبع طوال، و در عوض زبور ، مئین و به جای انجیل مثانی به من عطا شده است و با مفصّل امتیاز و برتری یافتم» سوره‌های قرآن را به چهار دسته بزرگ تقسیم کرده‌اند:
سور سبع طوال؛ سور مئین ؛ سور مثانی ؛ سور مفصل .


«سبع طِوال» یا «سبع طُوَل» مجموع هفت سوره طولانی بقره ، آل عمران ، نساء ، مائده ، انعام ، اعراف و توبه است. برخی به جای توبه، سوره یونس و برخی سوره کهف را برشمرده‌اند. گروهی گفته‌اند: اول آن‌ها بقره و آخر آن‌ها سوره توبه است. طبق این سخن با افزوده شدن سوره «انفال» شماره سوره‌ها به هشت می‌رسد. در توجیه سخن آن‌ها گفته شده:این گروه معتقدند سوره انفال و توبه یک سوره هستند، زیرا هر دو در مغازی (نبرد‌های) رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم نازل شده‌اند.


علت نامگذاری این سوره‌ها به «طوال» آن است که طولانی‌ترین سوره‌های قرآن را تشکیل می‌دهند.
[۳] رامیار، محمود، تاریخ قرآن، ص۵۹۴.
[۶] جمعی از محققان، علوم القرآن عند المفسرین، ج۱، ص ۳۲۱-۳۲۲.



۱. سخاوی، علی بن محمد، جمال القراء و کمال الاقراء، ج۱، ص۸۸.    
۲. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۲۴۴.    
۳. رامیار، محمود، تاریخ قرآن، ص۵۹۴.
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۲۲۰.    
۵. زرقانی، محمد عبد العظیم، مناهل العرفان فی علوم القرآن، ج۱، ص۳۵۲.    
۶. جمعی از محققان، علوم القرآن عند المفسرین، ج۱، ص ۳۲۱-۳۲۲.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «سُوَر سبع طِوال».    






جعبه ابزار