هُشیم بن بشیر سُلَمی واسطی (متوفای ۱۸۳) از مشایخ احمد بن حنبل؛ فقیه و محدث و مفسری توانا بود. وی یکی از منابع ابن جریر طبری در تفسیر و تاریخ است. ثعلبی و دیگران نیز در تفسیر از او بهره گرفته‌اند.
او مفسر و فقیه و از ثقات محدثین بغداد به شمار می‌رفت. ذهبی می‌گوید: بدون شک وی از حافظان حدیث است، جز آنکه شیوه تدلیس داشت و از کسانی روایت می‌کرد که آنان را ندیده و از آنان نشنیده بود.
