هدایتناپذیری ظالمان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از محرومان از
هدایت که در
آیات قرآن به آنها اشاره شده، ظالمان هستند.
ظالمان، محرومان از هدايتهاى خداوند:
۱. «ءامَنَ الرَّسولُ بِما انزِلَ الَيهِ مِن رَبّهِ والمُؤمِنونَ كُلٌّ ءامَنَ بِاللَّهِ ومَلكَتِهِ وكُتُبِهِ ورُسُلِهِ لانُفَرّقُ بَينَ احَدٍ مِن رُسُلِهِ وقالوا سَمِعنا واطَعنا غُفرانَكَ رَبَّنا والَيكَ المَصير؛
پيامبر، به آنچه از سوى پروردگارش بر او نازل شده،
ایمان آورده است؛ و همه
مؤمنان (نيز)، به خدا و فرشتگانش و كتابهاى او و فرستادگانش، ايمان آوردهاند؛ و گفتند: ما در ميان هيچ يك از پيامبران او، فرق نمى گذاريم (و به همه ايمان داريم). و گفتند: شنيديم و
اطاعت كرديم. پروردگارا! به آمرزشِ تو اميدواريم؛ و بازگشت ما به سوى توست.»
۲. «كَيفَ يَهدِى اللَّهُ قَومًا كَفَروا بَعدَ ايَمنِهِم وشَهِدُوا انَّ الرَّسولَ حَقٌّ وجاءَهُمُ البَيّنتُ واللَّهُ لا يَهدِى القَومَ الظلِمين؛
چگونه خداوند گروهى را هدايت مىكند كه بعد از ايمان و
گواهی به حقّانيّت پيامبر و رسيدن نشانههاى روشن به آنها،
کافر شدند؟! و خدا، گروه ستمكاران را هدايت نخواهد كرد!»
۳. «انَّ الَّذينَ كَفَروا وظَلَموا لَم يَكُنِ اللَّهُ لِيَغفِرَ لَهُم ولا لِيَهدِيَهُم طَرِيقا؛
كسانى كه كافر شدند، و به خود و ديگران ستم كردند، هرگز خدا آنها را نخواهد بخشيد، و آنان را به هيچ راهى هدايت نخواهد كرد.»
۴. «يايُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَتَّخِذوا اليَهودَ والنَّصرَى اولِياءَ بَعضُهُم اولِياءُ بَعضٍ ومَن يَتَوَلَّهُم مِنكُم فَانَّهُ مِنهُم انَّ اللَّهَ لا يَهدِى القَومَ الظلِمين؛
اى كسانى كه ايمان آوردهايد!
یهود و
نصاری را دوست و تكيه گاه خود، انتخاب نكنيد. آنها اولياى يكديگرند؛ و كسانى كه از شما با آنان دوستى كنند، از آنها هستند؛ خداوند، گروه ستمكاران را هدايت نمىكند.»
۵. «... فَمَن اظلَمُ مِمَّنِ افتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا لِيُضِلَّ النّاسَ بِغَيرِ عِلمٍ انَّ اللَّهَ لا يَهدِى القَومَ الظلِمين؛
... پس چه كسى ستمكارتر است از آن كس كه بر خدا
دروغ مىبندد، تا از روى
جهل، مردم را گمراه سازد؟! خداوند هيچگاه گروه ستمكاران را هدايت نمىكند»
۶. «اجَعَلتُم سِقايَةَ الحاجّ وعِمارَةَ المَسجِدِ الحَرامِ كَمَن ءامَنَ بِاللَّهِ واليَومِ الأخِرِ وجهَدَ فى سَبيلِ اللَّهِ لا يَستَوونَ عِندَ اللَّهِ واللَّهُ لا يَهدِى القَومَ الظلِمين؛
آيا
آب دادن به حاجيان، و آباد ساختن
مسجدالحرام را، همانند عمل كسى قرار داديد كه به خدا و روز بازپسين ايمان آورده، و در راه او
جهاد كرده است؟! (اين دو،) نزد خدا يكسان نيستند. و خداوند گروه ستمكاران را هدايت نمىكند.»
۷. «افَمَن اسَّسَ بُنينَهُ عَلى تَقوى مِنَ اللَّهِ ورِضونٍ خَيرٌ ام مَن اسَّسَ بُنينَهُ عَلى شَفا جُرُفٍ هارٍ فَانهارَ بِهِ فى نارِ جَهَنَّمَ واللَّهُ لا يَهدِى القَومَ الظلِمين؛
آيا كسى كه شالوده آن را بر
تقوای الهی و خشنودى او بناكرده بهتر است، يا كسى كه شالوده آن را بر كنار پرتگاه سستى بنا نموده كه ناگهان در آتش دوزخ فرو مىريزد؟! و خداوند گروه ستمكاران راهدايت نمىكند.»
۸. «يُثَبّتُ اللَّهُ الَّذينَ ءامَنوا بِالقَولِ الثّابِتِ فِى الحَيوةِ الدُّنيا وفِى الأخِرَةِ ويُضِلُّ اللَّهُ الظلِمينَ ويَفعَلُ اللَّهُ ما يَشاء؛
خداوند كسانى را كه ايمان آوردند، به سبب گفتار و اعتقاد استوار در اين جهان، و در سراى ديگر، ثابت قدم مىدارد؛ و ستمكاران را گمراه مىسازد، (و لطف خود را از آنها به سبب اعمالشان بر مىگيرد)؛ و خداوند هر چه را
اراده كند و مصلحت باشد انجام مىدهد.»
۹. «... انَّ اللَّهَ لا يَهدِى القَومَ الظلِمين؛
... به يقين خداوند گروه ستمكاران را هدايت نمىكند.»
۱۰. «بَلِ اتَّبَعَ الَّذينَ ظَلَموا اهواءَهُم بِغَيرِ عِلمٍ فَمَن يَهدى مَن اضَلَّ اللَّهُ وما لَهُم مِن نصِرين؛
ولى ستمكاران بدون
علم و آگاهى، از هوا و هوسهاى خود پيروى كردند. پس چه كسى مىتواند آنان را كه خدا گمراه كرده است هدايت كند؟! و براى آنها هيچ ياورى نخواهد بود.»
۱۱. «... انَّ اللَّهَ لا يَهدِى القَومَ الظلِمين؛
... خداوند گروه ستمكاران را هدايت نمىكند.»
۱۲. «ومَن اظلَمُ مِمَّنِ افتَرى عَلَى اللَّهِ الكَذِبَ وهُوَ يُدعى الَى الاسلمِ واللَّهُ لا يَهدِى القَومَ الظلِمين؛
چه كسى ستمكارتر است از آن كس كه بر خدا دروغ بسته در حالى كه
دعوت به
اسلام مىشود؟! خداوند گروه ستمكاران را هدايت نمىكند.»
۱۳. «مَثَلُ الَّذينَ حُمّلوا التَّورةَ ثُمَّ لَم يَحمِلوها كَمَثَلِ الحِمارِ يَحمِلُ اسفارًا بِئسَ مَثَلُ القَومِ الَّذينَ كَذَّبوا بِايتِ اللَّهِ واللَّهُ لا يَهدِى القَومَ الظلِمين؛
داستان كسانى كه مكلّف به
تورات شدند ولى حق آن را ادا نكردند، مانند داستان درازگوشى است كه كتابهايى حمل مىكند، (امّا چيزى از آن نمىفهمد). چه بد است مثل گروهى كه
آیات خدا را انكار كردند، و خداوند قوم ستمگر را هدايت نمىكند.»
محرومان از هدایت (قرآن).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۳، ص۷۷، برگرفته از مقاله «محرومان از هدایت (ظالمان)».