هتن (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
هتن (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
هَتْن
(به فتح هاء و سکون تاء) از
واژگان نهج البلاغه
به معنای ريختن است.
حضرت علی (علیهالسلام)
در
خطبه ۱۱۰
از این واژه استفاده نموده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای هتن
۲ - کاربرد
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معنای هتن
[
ویرایش
]
هَتْن
[۱]
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۸۷.
[۲]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۳۲۷.
(مثل عقل) به معنای ریختن به کار رفته است. گویند: «حهتنت السماء هتنا و هتونا: صبّت»
۲ - کاربرد
[
ویرایش
]
فقط یک مورد از هتن در «
نهج البلاغه
» آمده است که درباره بیوفائی دنیا فرموده:
«وَلَمْ تَطُلَّهُ فِيهَا دِيمَةُ رَخَاء إِلاَّ هَتَنَتْ عَلَيهِ مُزْنَةُ بَلاَء»
[۳]
السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۵۴، خطبه۱۱۰.
[۴]
عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۲۱۶، خطبه۱۰۹.
[۵]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۶۵، خطبه۱۱۱.
«دنیا بر انسانی باران وسعت را نبارانده مگر آنکه ابر بلا بر او ریخته است.»
[۶]
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۴۳.
[۷]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۴۷.
(شرحهای خطبه:
[۸]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۴۷.
[۹]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۲۹.
[۱۰]
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۸.
[۱۱]
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۲۲۹.
) «طلّ: » باران ضعیف.
[۱۲]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۴۱۱.
«دیمة» بارانی که دوام دارد و بی رعد و برق است
[۱۳]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۶۵.
«رخاء» وسعت، گشایش.
[۱۴]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۱۸۰.
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۸۷.
۲.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۳۲۷.
۳.
↑
السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۵۴، خطبه۱۱۰.
۴.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۲۱۶، خطبه۱۰۹.
۵.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۶۵، خطبه۱۱۱.
۶.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۴۳.
۷.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۴۷.
۸.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۴۷.
۹.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۲۹.
۱۰.
↑
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۸.
۱۱.
↑
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۲۲۹.
۱۲.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۴۱۱.
۱۳.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۶۵.
۱۴.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۱۸۰.
۴ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «هتن»، ج۲، ص۱۰۸۷.
ردههای این صفحه :
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان خطبه 110 نهج البلاغه
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری