• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

هتن (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: هتن (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))

هَتْن (به فتح هاء و سکون تاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای ريختن است. حضرت علی (علیه‌السلام) در خطبه ۱۱۰ از این واژه استفاده نموده است.


هَتْن
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۸۷.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۳۲۷.    
(مثل عقل) به معنای ریختن به کار رفته است. گویند: «حهتنت السماء هتنا و هتونا: صبّت»

فقط یک مورد از هتن در «نهج البلاغه» آمده است که درباره بی‌وفائی دنیا فرموده: «وَلَمْ تَطُلَّهُ فِيهَا دِيمَةُ رَخَاء إِلاَّ هَتَنَتْ عَلَيهِ مُزْنَةُ بَلاَء»
[۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۵۴، خطبه۱۱۰.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۲۱۶، خطبه۱۰۹.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۶۵، خطبه۱۱۱.    
«دنیا بر انسانی باران وسعت را نبارانده مگر آنکه ابر بلا بر او ریخته است.»
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۴۳.    
[۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۴۷.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۴۷.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۲۹.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۸.    
[۱۱] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۲۲۹.    
) «طلّ: » باران ضعیف.
[۱۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۴۱۱.    
«دیمة» بارانی که دوام دارد و بی رعد و برق است
[۱۳] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۶۵.    
«رخاء» وسعت، گشایش.
[۱۴] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۱۸۰.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۸۷.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۳۲۷.    
۳. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۵۴، خطبه۱۱۰.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۲۱۶، خطبه۱۰۹.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۶۵، خطبه۱۱۱.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۴۳.    
۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۴۷.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۴۷.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۲۹.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۸.    
۱۱. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۲۲۹.    
۱۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۴۱۱.    
۱۳. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۶۵.    
۱۴. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۱۸۰.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «هتن»، ج۲، ص۱۰۸۷.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 110 نهج البلاغه
جعبه ابزار