هبوط حوا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بعد از اینکه
آدم و
حوا (علیهماالسلام) از
درخت ممنوع تناول کردند، از
بهشت به سوی
زمین هبوط کردند.
خدا به
هبوط حوا (علیهاالسّلام)، از بهشت فرمان داد.
«وقلنا یـــادم اسکن انت وزوجک الجنة... • ... وقلنا اهبطوا... • قلنا اهبطوا منها جمیعـا...؛
و گفتیم: ای
آدم! تو با همسرت در
بهشت سکونت کن؛ و از (نعمتهای) آن، از هر جا میخواهید، گوارا بخورید؛ (اما) نزدیک این
درخت نشوید؛ که از ستمگران خواهید شد• پس
شیطان موجب لغزش آنها از بهشت شد؛ و آنان را از آنچه در آن بودند، بیرون کرد. و (در این هنگام) به آنها گفتیم: همگی (به
زمین) فرود آیید! در حالی که بعضی دشمن دیگری خواهید بود. و برای شما در زمین، تا مدت معینی قرارگاه و وسیله بهره برداری خواهد بود• گفتیم: همگی از آن، فرود آیید! هرگاه هدایتی از طرف من برای شما آمد، کسانی که از آن پیروی کنند، نه ترسی بر آنهاست، و نه غمگین شوند».
«ویــادم اسکن انت وزوجک الجنة... • قال اهبطوا بعضکم لبعض عدو...؛
و ای
آدم! تو و همسرت در بهشت ساکن شوید! و از هر جا که خواستید، بخورید! امّا به این
درخت نزدیک نشوید، که از ستمکاران خواهید بود• فرمود: (از مقام خویش،) فرود آیید، در حالی که بعضی از شما نسبت به بعض دیگر، دشمن خواهید بود! (شیطان دشمن شماست، و شما دشمن او!) و برای شما در زمین، قرارگاه و وسیله بهرهگیری تا
زمان معینی خواهد بود».
«فقلنا یــادم ان هـذا عدو لک ولزوجک فلا یخرجنکما من الجنة فتشقی• قال اهبطا منها جمیعـا بعضکم لبعض عدو...؛
پس گفتیم: ای آدم! این (
ابلیس) دشمن تو و (دشمن) همسر توست! مبادا شما را از بهشت بیرون کند؛ که به زحمت و
رنج خواهی افتاد• (خداوند) فرمود: هر دو از آن (بهشت) فرود آیید، در حالی که دشمن یکدیگر خواهید بود! ولی هرگاه
هدایت من به سراغ شما آید، هر کس از هدایت من پیروی کند، نه گمراه میشود، و نه در رنج خواهد بود».
فریب خوردن حوا (علیهاالسّلام) از شیطان، در تناول از درخت ممنوع، باعث هبوط وی شد.
«وقلنا یـــادم اسکن انت وزوجک الجنة... ولا تقربا هـذه الشجرة... • فازلهما الشیطـن عنها فاخرجهما مما کانا فیه وقلنا اهبطوا...»
«ویــادم اسکن انت وزوجک الجنة... ولا تقربا هـذه الشجرة... • وقاسمهما انی لکما لمن النـصحین• فدلـهما بغرور فلما ذاقا الشجرة... • قال اهبطوا...»
«فقلنا یــادم ان هـذا عدو لک ولزوجک فلا یخرجنکما من الجنة فتشقی• فوسوس الیه الشیطـن قال یــادم هل ادلک علی شجرة الخلد وملک لا یبلی• فاکلا منها... • قال اهبطا منها جمیعـا...؛
پس گفتیم: ای آدم! این (ابلیس) دشمن تو و (دشمن) همسر توست! مبادا شما را از بهشت بیرون کند؛ که به زحمت و رنج خواهی افتاد• سرانجام هر دو از آن خوردند، (و
لباس بهشتیشان فرو ریخت،) و عورتشان آشکار گشت و برای پوشاندن خود، از برگهای (درختان) بهشتی جامه دوختند! (آری) آدم پروردگارش را نافرمانی کرد، و از
پاداش او محروم شد• سپس پروردگارش او را برگزید، و توبهاش را پذیرفت، و هدایتش نمود• (
خداوند) فرمود: هر دو از آن (بهشت) فرود آیید، در حالی که دشمن یکدیگر خواهید بود! ولی هرگاه هدایت من به سراغ شما آید، هر کس از هدایت من پیروی کند، نه گمراه میشود، و نه در رنج خواهد بود».
آدم و حوا (علیهماالسلام) از بهشتى كه كانون
آرامش و آسايش و دور از درد و رنج بود بر اثر
فریب شيطان اخراج شدند.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حوا»