• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

هیل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: مهیل (لغات‌قرآن).


هَیْل‌ (به فتح هاء و سکون یاء) از واژگان قرآن کریم به معنای خاک ریختن است.
این لغت فقط یک‌بار در قرآن مجید آمده است.



هَیْل‌ به معنای خاک ریختن است.
«هَالَ‌ علیه التّراب: صبّه»
طبرسی فرموده: «هِلْتُ‌ الرمل و اَهِیلُهُ‌» آن‌گاه گویند که پایین خاک را حرکت بدهی و بالایش بریزد.


به موردی از هَیْل‌ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - مَهِیلًا (آیه ۱۴ سوره مزمل)

(یَوْمَ تَرْجُفُ الْاَرْضُ وَ الْجِبالُ وَ کانَتِ الْجِبالُ کَثِیباً مَهِیلًا)
«روزی زمین و کوه‌ها به لرزه در آید و کوه‌ها هم‌چون تلّ خاک متحرّک شوند.»
در حدیث آمده: «کِیلُوا وَ لَا تَهِیلُوا» «پیمانه کنید و نریزید.»



این لغت فقط یک‌بار در قرآن مجید آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۷۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۰۳.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۵۰۱.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۶۷۱.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۷۲.    
۶. مزمل/سوره۷۳، آیه۱۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۰۵.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۶۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۲.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۷۳.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۷۲.    
۱۲. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۵، ص۱۶۷.    
۱۳. مزمل/سوره۷۳، آیه۱۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «هیل»، ج۷، ص۱۷۳.    






جعبه ابزار