نِطاق (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نِطاق (به کسر نون و فتح طاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای طنابى كه با آن جهاز را بر شتر و غيره مى‌بندند. به معنای كمربند هم است.
نِطاق:
(مثل رجال) به معنای طنابى كه با آن جهاز را بر شتر و غيره مى‌بندند و نيز كمربند را گويند: «النِطَاق: ما يُشَدُّ بهِ الوسط»
از
حضرت علی (علیه‌السلام) سؤال شد كه
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم) فرموده:
«غَيِّرُوا الشَّيْبَ، وَ لاَ تَشَبَّهُوا بِالْيَهُودِ» ريش را با خضاب تغيير رنگ دهيد و به يهود شبيه نباشيد، فرمود:
«إِنَّمَا قَالَ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) ذلِكَ وَالدِّينُ قُلٌّ، فَأَمّا الاْنَ وَ قَدِ اتَّسَعَ نِطاقُهُ، وَ ضَرَبَ بِجِرانِهِ، فَامْرُؤٌ وَ ما اخْتارَ » «يعنى حضرت آن را در روزى فرمودند كه اهل دين كم بودند ولى الان كمربند (ميدان) دين وسيع شده و شتر دين گردنش را به زمين زده (به تمكّن رسيده)
انسان اختيار دارد خضاب كند يا نكند.» «قل» (مثل كلّ) به معنای قليل الاهل است.
(شرح‌های حکمت:
)
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه،برگرفته از مقاله «نطاق»، ج۲، ص۱۰۴۸.
