• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نَوْم (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





نَوْم (به فتح نون و سکون واو) از واژگان نهج البلاغه به معنای خواب است.
نُوَمَة (به ضمّ نوم و فتح واو و میم) كثير النوم است.
إِسْتِنامَة به معنای انس گرفتن و آرامش مثل آرامش خواب رفته است.
نيام جمع نائم است.
موارد زيادى از آن در نهج‌ البلاغه آمده است.



نَوْم به معنای خواب است.


به برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - نامَ - خطبه ۲۸ (موعظه)

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) در مقام نصیحت فرموده:
«لَمْ أَرَ كالجَنَّةِ نامَ طالِبُها، وَ لا كَالنّارِ نامَ هارِبُها.»
«نديدم مانند بهشت كه طالب آن بخوابد و نديدم مانند آتش كه فرار كننده‌اش بخوابد.»

۲.۲ - يَنامُ - حکمت ۲۹۸ (ضرر مالی)

حضرت در جاى ديگر فرموده:
«يَنامُ الرَّجُلُ عَلَى الثُّكْلِ، وَ لا يَنامُ عَلَى الْحَرَبِ.»
يعنى «انسان بر مرگ فرزندان صبر مى‌كند ولى براى ضرر مالى و غارت مال صبر نمى‌كند.»

۲.۳ - نُوَمَة - خطبه ۱۰۲ (آخرالزمان)

نُوَمَة به ضمّ اول و فتح ثانى كثير النوم است.
چنان‌كه حضرت علی (علیه‌السلام) فرموده:
«وَ ذلِكَ زَمانٌ لا يَنْجو فيهِ إِلاّ كُلُّ مٌؤْمِن نُوَمَة، إِنْ شَهِدَ لَمْ يُعْرَفْ، وَ إِنْ غابَ لَمْ يُفْتَقَدْ.»
«كه چون ديدند او را نمى‌شناسند و چون غائب باشد از او سراغ نمى‌گيرند.» گويا منظور از كثير النوم كسى است كه از مشاركت كار اشرار به دور است كه چون ديدند او را نمى‌شناسند و چون غائب باشد از او سراغ نمى‌گيرند، ظاهرا اشاره به زمان تسلط بنى اميّه است.


۲.۴ - اسْتِنامَتِكَ - نامه ۵۳ (توصیه به مالک اشتر)

استنامة به معنای انس گرفتن. و آرامش مثل آرامش خواب رفته است.
حضرت به مالک اشتر مى‌نويسد:
«ثُمَّ لا يَكُنِ اخْتِيارُكَ إِيّاهُمْ عَلَى فِراسَتِكَ وَ اسْتِنامَتِكَ وَ حُسْنِ الظَّنِّ مِنْكَ.»
«اختيار و انتخاب حسابداران از روى فراست خود و از روى اعتماد و حسن‌ظنّ خود نباشد، چون مردان با تصنّع و حسن خدمت مى‌خواهند خود را در نزد والى، خوب جلوه دهند.»

۲.۵ - نِيامٌ - حکمت ۵۹ (اهل دنیا)

«نيام» مثل رجال جمع نائم است.
چنان‌كه حضرت می‌فرماید:
«أَهْلُ الدُّنْيا كَرَكْب يُسارُ بِهِمْ وَ هُمْ نِيامٌ
«اهل دنیا همچون سوارانى هستند كه آن‌ها را مى‌برند، و آن‌ها در خوابند.»


موارد زيادى از آن در «نهج‌البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۸۱.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۸۱.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۲، خطبه ۲۸.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۶۷، خطبه ۲۸.    
۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۷۱، خطبه ۲۸.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۹، خطبه ۲۸.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۹.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۹۹.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۲، ص۱۸۹.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۸.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۹۳.    
۱۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۵۱، حکمت ۲۹۸.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۲۷، حکمت ۳۰۷.    
۱۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۲۹، حکمت ۳۰۷.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۱۳، حکمت ۳۰۷.    
۱۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۷۳.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۷۳.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۱۴، ص۵۱۵.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۳۹۶.    
۲۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۱۳.    
۲۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۳۰، خطبه ۱۰۲.    
۲۲. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۱۹۸، خطبه ۱۰۱.    
۲۳. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۴۹، خطبه ۱۰۳.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۱۷، خطبه ۱۰۳.    
۲۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۴.    
۲۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۴.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۴، ص۴۲۴.    
۲۸. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه،ج۷، ص۱۹۰.    
۲۹. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۰۹.    
۳۰. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۱۵، نامه ۵۳.    
۳۱. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۰۹، نامه ۵۳.    
۳۲. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۳۷، نامه ۵۳.    
۳۳. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۸۳، نامه ۵۳.    
۳۴. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۶۱.    
۳۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۸۰.    
۳۶. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۱۱، ص۴۱.    
۳۷. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۲۶۰.    
۳۸. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۷۵.    
۳۹. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۸۴، حکمت ۵۹.    
۴۰. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۶۵، حکمت ۶۴.    
۴۱. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۷۹، حکمت ۶۴.    
۴۲. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۴۷، حکمت ۶۴.    
۴۳. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۶۱.    
۴۴. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۶۱.    
۴۵. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۱۱، ص۳۲۹.    
۴۶. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۱۰۰.    
۴۷. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۲۰۹.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نوم»، ج۲، ص۱۰۸۱.    






جعبه ابزار