• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نَوْح (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: نَوْح (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: بکاء (مفردات‌قرآن)، بُکِیّ (لغات‌قرآن)، گریه.


نَوْح (به فتح نون و سکون واو) از واژگان نهج البلاغه به معنای گريه با صداى بلند است. این کلمه فقط یک بار در نهج‌ البلاغه آمده است.


نَوْح:
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۷۶.    
[۲] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۴۲۲.    
(مثل قول) به معنای گريه با صداى بلند است.

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) درباره بى‌وفایى دنیا فرموده: «وَ تَسْكُنُونَ فِيَما خَرَّبُوا وَ إِنَّمَا الاَْيَّامُ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ بَوَاك وَ نَوَائِحُ عَلَيْكُمْ»
[۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۳۷، خطبه۲۲۰.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه ج۲، ص۲۳۱، خطبه۲۱۶.    
[۵] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۳۸، خطبه۲۲۱.    
بواک جمع باكيه و نوائح جمع نائحه است. يعنى «ساكن هستيد در آن‌چه گذشتگان خراب كرده‌اند، روزها ميان شما و آنان گريه كنندگان و نوحه كنندگانند.»
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۳۱، خطبه۲۲۱.    
[۷] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۰۸.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۱۴.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۸، ص۳۱۳.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۱۷.    
[۱۱] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۱۴۹.    
) محمد عبده گويند: گريه و نوحه ايام بر سابقين و لاحقين حفظ مصائب آن‌هاست.

این کلمه فقط یک بار در نهج‌ البلاغه آمده است.
[۱۲] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۳۷، خطبه۲۲۰.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۷۶.    
۲. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۴۲۲.    
۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۳۷، خطبه۲۲۰.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه ج۲، ص۲۳۱، خطبه۲۱۶.    
۵. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۳۸، خطبه۲۲۱.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۳۱، خطبه۲۲۱.    
۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۰۸.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۱۴.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۸، ص۳۱۳.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۱۷.    
۱۱. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۱۴۹.    
۱۲. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۳۷، خطبه۲۲۰.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نوح»، ج۲، ص۱۰۷۶.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 220 نهج البلاغه
جعبه ابزار