نَهَر (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَهَر: (في جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ) «نَهَر» (بر وزن قمر) و همچنين
«نَهْر» (بر وزن قهر) هر دو به معناى مجراى آب فراوان است و به همين مناسبت گاهى به فضاى گسترده، يا فيض عظيم و نور گسترده
«نهر» (بر وزن قمر) گفته شده است.
اين واژه در آيه مورد بحث، (قطع نظر از حديث) ممكن است به همان معناى اصلى يعنى
نهر آب بوده باشد، و مفرد بودن آن مشكلى ايجاد نمى‌كند؛ چرا كه معناى جنس و جمع دارد، بنابراين، هماهنگ
«جنات» جمع
«جنت» است و نيز ممكن است اشاره به وسعت فيض الهى، نور و روشنايى گسترده
بهشت و فضاى وسيع آن باشد، و يا به هر دو معنا.
(إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ) (به يقين پرهيزگاران در باغ‌ها و
نهرهاى بهشتى جاى دارند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى پرهيزكاران در بهشت‌هايى عظيم الشان و وصف ناپذير و
نهرى اين چنين قرار دارند. بعضى
گفته‌اند: مراد از
نهر جنس
نهر است و بعضى
ديگر گفته‌اند:
نهر به معناى سعه و فراخى است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نَهَر»، ص۶۰۰.
