• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نَفَر (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: نفر (مفردات‌قرآن)، طائفه.


نَفَر: (نَفَراً مِّنَ الْجِنِّ)
«نَفَر» چنان كه «راغب» در «مفردات» گفته، به‌ معناى «گروهى از مردان است كه مى‌توانند به اتفاق يكديگر كوچ كنند.» و مشهور در ميان ارباب لغت، جماعتى است از سه تا ده نفر، و بعضى تا چهل نفر نيز گفته‌اند. (هر چند اين تعبير در زبان فارسى بر يک فرد نيز اطلاق مى‌شود.)



ترجمه و تفسیر آیات مرتبط با نَفَر:

۱.۱ - آیه ۲۹ سوره احقاف

(وَ إِذْ صَرَفْنَا إِلَيْكَ نَفَرًا مِّنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوا أَنصِتُوا فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوْا إِلَى قَوْمِهِم مُّنذِرِينَ) ((به ياد آور هنگامى كه گروهى از جنّ را به سوى تو متوجه ساختيم كه قرآن را بشنوند؛ وقتى حضور يافتند به يكديگر گفتند: خاموش باشيد (و گوش فرا دهيد.) و هنگامى كه پايان گرفت، به سوى قوم خود باز گشتند و آنها را انذار مى‌كردند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه نفر - به طورى كه راغب گفته‌ - به معناى عده‌اى از رجال است كه كوچ كردن برايشان ممكن باشد، و اين كلمه اسم‌ جمع است كه بر بالاتر از سه مرد يا زن اطلاق مى‌شود، چه از جنس آدمى باشند، و چه از جنس جن، هم چنان كه در آيه مورد بحث در جن استعمال شده است. و جمله يستمعون القران صفت است براى كلمه نفر و معناى آيه چنين است: به ياد آر آن زمان را كه ما عده‌اى از جن را متوجه به سوى تو كرديم، عده‌اى كه مى‌شنيدند قرآن را. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۱ سوره جن

(قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِّنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا) (بگو: به من وحی شده است كه جمعى از جنّ به سخنانم گوش فرا داده‌اند، سپس گفته‌اند: ما قرآن عجيبى شنيده‌ايم)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه نفر به معناى جماعت است، كه شامل از سه نفر تا نه نفر مى‌شود، اين طور مشهور است. ولى بعضى‌ گفته‌اند از سه تا چهل نفر را شامل مى‌شود. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. احقاف/سوره۴۶، آیه۲۹.    
۲. جن/سوره۷۲، آیه۱.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۱۷.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۱، ص۳۸۵.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۱۰۲.    
۶. احقاف/سوره۴۶، آیه۲۹.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۰۶.    
۸. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۱۷.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۳۲۸.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۱۶.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۱۹.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۳۹.    
۱۳. جن/سوره۷۲، آیه۱.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۲.    
۱۵. آلوسی، شهاب الدین، روح المعانی، ج۲۹، ص۸۲.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۹.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۸.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۶۵.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۵۳.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نَفَر»، ص۵۹۲.    






جعبه ابزار