نَعِيْر (به فتح نون و کسر عین) و نُعار (به ضمه نون و فتح عین) از واژگان نهج البلاغه به معنای فرياد كشيدن است. از این لفظ فقط یک مورد در نهج البلاغه آمده است.
برج بن مسهر طائی كه از خوارج بود و گفت: «لا حكم الّا لله» حضرت علی (علیه‌السلام) به او فرمود: «قَبَحَكَ اللهُ يَا أَثْرَمُ، فَوَ اللهِ لَقَدْ ظَهَرَ الْحقُّ فَكُنْتَ فِيهِ ضَئِيلاً شَخْصُكَ... حَتَّى إِذَا نَعَرَ الْبَاطِلُ نَجَمْتَ نُجُومَ قَرْنِ الْمَاعِزِ»
