نَصاریٰ (به فتح نون و راء) از واژگان قرآن کریم به معنای پیروان حضرت عیسی (علیه‌السّلام) که واحد آن نَصْرانی است. «نصرانی» یک بار بیشتر در قرآن مجید نیامده است، ولی «نصاری» چهارده بار ذکر شده است.
در علت این تسمیه چند قول است، به نظر نگارنده قوی‌تر از همه قول ابن عباس است و مشروح آن چنین می‌باشد: ناصره شهری است در منطقه جلیل از فلسطین. چون زمان کودکی و طفولیت مسیح (علیه‌السّلام) در آنجا سپری گشته لذا به آن حضرت عیسای ناصری می‌گفتند، در نتیجه پیروان آن حضرت را نصرانی و نصاری گفتند. در اقرب الموارد گفته: نصرانی منسوب به ناصره است بر غیر قیاس.
امّا ظاهرا بعدا این اعتبار از بین رفته و نصاری به کسانی اطلاق شده که در دین عیسی (علیه‌السّلام) بوده‌اند، چنانکه در اکثر آیات قرآن، دین مراد است، مثل: (وَ قالُوا لَنْ یَدْخُلَ الْجَنَّةَ اِلَّا مَنْ کانَ هُوداً اَوْ نَصاری)
