• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نَزْف (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





نَزْف (به فتح نون و سکون زاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای خارج کردن و خارج شدن است. دو مورد از این واژه در نهج البلاغه آمده است.



نَزْف (مثل عقل) به معنای خارج کردن و خارج شدن است.


امیرالمومنین (علیه‌السلام) درباره قرآن فرموده: «و بحر لا ینزفه المستنزفون» «قرآن دریائی است که کشندگان آب آن را نتوانند تمام کرد و خارج کنندگان آب آن را نمی‌توانند تمام کنند». (شرح‌های خطبه: )


دو مورد از این واژه در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۲۶.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۱۲۳.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۰۲، خطبه۱۹۸.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۲۰۳، خطبه۱۹۳.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۱۵، خطبه۱۹۸.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۹۱.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۰۸.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۲۹.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۷۰۸.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۲، ص۳۰۸.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۹۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نَزْف»، ج۲، ص۱۰۲۶.    






جعبه ابزار