نَخْم (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَخْم (مثل عقل و شرف، به فتح نون و سکون خاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای انداختن خلط سینه و دماغ است. این واژه دو بار در
نهج البلاغه آمده است.
نَخْم به معنای انداختن خلط سینه و دماغ آمده است.
امام علی (علیه‌السلام) در رابطه با اینکه خلافت از دست
بنی امیه خواهد رفت فرموده است:
«وَإِنَّمَا هُمْ مَطَايَا الْخَطِيئَاتِ وَزَوَامِلُ الاْثَامِ. فَأُقْسِمُ، ثُمَّ أُقْسِمُ، لَتَنَخَّمَنَّهَا أُمَيَّةُ مِنْ بَعْدِي كَمَا تُلْفَظُ النُّخَامَةُ، ثُمَّ لاَ تَذُوقُهَا وَلاَ تَطْعَمُ بِطَعْمِهَا أَبَداً» «بنی امیّه مرکب‌های گناهان و بارکش‌های خطاها هستند.
سوگند می‌خورم و سوگند می‌خورم که پسران امیّه بعد از من
خلافت را از دست می‌دهند همانطور که خلط سینه بیرون انداخته می‌شود، سپس طعم خلافت را هرگز نمی‌چشند.»
(شرح‌های خطبه:
)
واژه نخم دو بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نخم»، ج۲، ص۱۰۲۱.
