• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نَحس (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: نَحس (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: نحس (مفردات‌قرآن)، نحس (مفردات‌نهج‌البلاغه)، نحس.


نَحس: (يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ)
[۱] قمر/سوره۵۴، آیه۱۹.    

«نَحس» در اصل به معناى سرخى شديدى است كه گاه در افق ظاهر مى‌شود، همچون، شعله آتش بى دودى كه عرب آن را«نحاس» مى‌گويد
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۹۴.    
[۳] فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۱۱۰.    
، سپس اين واژه به هر چيز شوم در مقابل‌ «سعد» اطلاق شده است (دقت كنيد).
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۴۸.    



(إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ)
[۵] قمر/سوره۵۴، آیه۱۹.    
(ما تندباد وحشتناک و سردى را در روزى شومِ مستمر بر آنان فرستاديم.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۹.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه نحس - به فتحه نون و سكون حاء- مانند كلمه نحوست مصدر و به معناى شوم است.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۱۴.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۷۰.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۰.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۸۷.    
)

۱. ↑ قمر/سوره۵۴، آیه۱۹.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۹۴.    
۳. ↑ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۱۱۰.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۴۸.    
۵. ↑ قمر/سوره۵۴، آیه۱۹.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۹.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۱۴.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۷۰.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۰.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۸۷.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نَحس»، ص۵۸۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره قمر | لغات قرآن
جعبه ابزار